Ostatni powiew lata

Lato lato i po lecie, szybko przyszło i nie wiadomo kiedy uciekło. Nasze pierwsze lato we troje pełne spacerów, podróży tych małych i nieco większych, obfitujące w szczęście i radość z tego, co mamy.

Pogoda za oknem dziś już iście jesienna.

W domu też jesiennie - naszego synka od wczoraj męczy przeziębienie. Maluszek pierwszy raz ma katar i kaszelek. Niewątpliwie nie jest to dla niego łatwe, budzi się w nocy, marudzi, ma mniejszy apetyt.Mam nadzieję, że szybko uda nam się wyleczyć.

A tak było jeszcze niedawno:

Teraz pozostają nam zabawy domowo-pudełkowe

Ostatnio długo się nie odzywałam więc trochę nadrobię zaległości.

W ostatni weekend byliśmy na weselu u mojej szwagierki - siostry męża. Długo zastanawialiśmy się czy zabierać na ślub Filipka, oczywiście tylko do kościoła i ewentualnie na obiad. Ostatecznie zdecydowaliśmy, że lepiej dla wszystkich będzie jak nasze żywe sreberko zostanie w domu z babcią. Nie chcieliśmy go narażać na nadmierny hałas i ogólne zamieszanie. 

Ślub był piękny, wróciły wspomnienia z Naszego Wielkiego Dnia, po powrocie od razu złapałam za nasz ślubny album, by na chwilę wrócić do tamtych chwil.

Lubię śluby, na przysiędze małżeńskiej z ledwością powstrzymuję łzy, tak było i tym razem. Najbardziej wzrusza mnie moment, kiedy dwoje zakochanych i wpatrzonych w siebie ludzi przysięga sobie, że nie opuszczą się aż do śmierci. Zawsze myślę o tym, ile siły to wymaga, ile poświęcenia...

Życzę wszystkim wielkiej miłości :)